Με αφορμή την 1/9/2010 μέρα που θα απαγορευθεί το κάπνισμα ως μη καπνιστές επιλέξαμε να παραθέσουμε μια ταινία που είναιεπίκαιρη όσο καμία άλλη για την αυριανή ημέρα, ως πράξη αλληλεγγύης για αυτούς που καπνίζουν.Η ταινία είναι του 2003 αυτή του μεγάλου μήκους από τον μεγαλύτερο για μας σκηνοθέτη του νέου κύματος του Αμερικανικού κινηματογράφου τον μεγάλο Jim Jarmoush, (τον απόλυτο rock & roll κινηματογραφιστή του ανεξάρτητου Νέου Υορκέζικου cinema) ενώ προηγουμένως είχαν γυριστεί από τον ίδιο άλλα 3 φιλμ μικρού μήκους.
Η ταινία μεγάλου μήκους είναι αποτέλεσμα 11 ενοτήτων(μικρών ιστοριών δηλαδή) που ενοποιούνται σε μια και έχουν ως θεματολογία τι άλλο τον καφέ και τα τσιγάρα.
Απίστευτοι κυρίως αυτοσαρκαστικοί διάλογοι όπου υπάρχουν πάντα σε ασπρόμαυρο καμβά με φιγούρες που αναδείχνουν τα αδιέξοδα της μητροπολιτικής καπιταλιστικής καθημερινότητας μέσα σε έντεκα τοπία παρακμής. Όλη αυτή παρακμιακή εικόνα των μπαρ του life style και του καπνού ως αποτέλεσμα ενός μεγάλου τμήματος της Αμερικανικής κινηματογραφικής κουλτούρας στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα κυρίως μέχρι το 1970 και ειδικά στο Hollywood.
Οι έντεκα ενότητες της ταινίας είναι οι εξής: 1) Η Παράξενη που Μπορείτε να γνωρίσετε. 2)Twins. 3)Κάπου στην Καλιφόρνια. 4)Things'll Kill Ya. 5)Renée. 6)Δεν υπάρχει πρόβλημα.
7)Cousins. 8)Jack Shows Meg Coil του Tesla. 9)Cousins?. 10)Delirium. 11)Champagne.
Όσον αφορά τον νόμο που μπαίνει σε εφαρμογή από αύριο γενικά γίνεται πολύς ντόρος. Κατ' εμάς άλλα θέματα είναι πιο βασικά και στην προκειμένη έχουμε μια συντονισμένη προσπάθεια γενικευμένου αποπροσανατολισμού από τα βασικά.
Ο πόλεμος στο τσιγάρο και η αντικαπνιστική εκστρατεία που επιδίδονται εδώ και καιρό ΕΕ και ΗΠΑ με την ταυτόχρονη προώθηση της νομιμοποίησης των ναρκωτικών(με τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό σκληρών και μαλακών και τα προγράμματα υποκατάστατων όπως η μεθαδόνη), είναι άλοθι στο οποίο συμμετέχει το σύνολο των πολυεθνικών της καπνοβιομηχανίας μέρος της φαρμακευτικής και τα αστικά κράτη για τον έλεγχο συνειδήσεων και των αγορών. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή, με τον τρόπο αυτό πετυχαίνουν και τη διάδοση α) του αποπροσανατολισμού της κοινωνικής συνείδησης σε επουσιώδη από τα βασικά τα οποία είναι προ των πυλών(αντιλαϊκή πολιτική κλπ) και β) την παραπέρα νομιμοποίηση της ναρκοκουλτούρας μιας και αυτή ειδικά με την κουβέντα που γίνεται για την απελευθέρωση της κάνναβης και της σύνδεσης κράτους - παρακράτους για τον παραπέρα υπνωτισμό της κοινωνίας και των νέων γενιών.
Θεωρητικά αλλά και πρακτικά για μας η κουβέντα σε όλο της το μεγαλείο είναι αποπροσανατολιστική, αν και δεν καπνίζουμε και γενικά είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξάρτησης, ωστόσο το τσιγάρο επειδή έχουμε φίλους καπνιστές δεν κάνει μόνο κακά κάνει και ένα καλό που το ξέρουν όλοι οι καπνιστές είναι αγχολυτικό και στην τελική ως μη καπνίζοντες εμείς πάντα στους χώρους των καπνιζόντων καθίζαμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου