Μία απ' τις αγαπημένες μας ταινίες, που έχουμε παρακολουθήσει δεκάδες φορές είναι αυτή που γύρισε ο Θ. Αγγελόπουλος το 1988, το "τοπίο στην ομίχλη".
Ανεξαρτήτως των συνειρμών και την επιστροφή στα εφηβικά μας χρόνια, (στη β' τάξη του Λυκείου πηγαίναμε τότε) και του τι σημαίνει για μας η επιστροφή στα τότε, το εν λόγω φιλμ παρουσιάζει μια εξαιρετική και λιτή πλοκή όπου η σκηνοθεσία και η φωτογραφία είναι μοναδικές, δηλαδή το κάτι άλλο.
Παράλληλα με τα παραπάνω αυτό που λατρέψαμε σε αυτό το φιλμ, όπως και σε όλα είναι η ανάγκη του δημιουργού να διατρέχει στην ελπίδα, ανεξαρτήτως χρόνου και γεωγραφίας.
Η νοσταλγία της συνάντησης του πατέρα απ' τα δυο αδέλφια, τη Βούλα και τον Αλέξανδρος, που αναζητούν απεγνωσμένα τον μετανάστη πατέρας τους που ζει στη Γερμανία.
Μια αναζήτηση που θυμίζει το μύθο του Σίσυφου και επαναλαμβάνεται υπό τη μορφή βρόγχου στο σταθμό του τραίνου.
Ένα φιλμ νοσταλγίας και ελπίδας με τη υπογραφή του μεγάλου Θεόδωρου Αγγελόπουλου...
Ραδιο Κολλεκτίβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου